Dzisiaj zaczęliśmy powtórkę materiału z rozdziału 2: kolory i liczby 1-5. Policzyliśmy pękające balony (piosenka The Baloon Song), słuchaliśmy jak pani na nagraniu mówiła na jaki kolor, którą cyferkę mamy pokolorować (podręcznik str. 18, ćw. 1), a jak nabraliśmy wprawy to przyklejaliśmy naklejki w określonych kolorach na cyferki na grzybku (str. 19, ćw. 1). Klasyczne ćwiczenia „posłuchaj i zrób” (listen&do). Próbujemy choć na chwilę powstrzymać się od gadania, wiercenia i robienia innych rzeczy, po to by się skupić na jednym zadaniu i dobrze je wykonać (tak, tak, kolejny sprawdzian na horyzoncie). Powoli też przestawiamy się z indywidualnego podchodzenia z książką („Proszę Pani, dobrze?”) na rzecz samooceny wykonywanego zadania poprzez porównanie własnego obrazka z tym, który zrobił kolega/koleżanka obok oraz porównywania go z obrazkiem wyświetlanym na ekranie. A ten ku zdziwieniu dzieci „koloruje się sam” zgodnie z moimi „rozkazami”. Animacja niezmiennie dzieci cieszy („Ojej, jak Pani to zrobiła?”), choć przyznam się, że czasami zdarza mi się wyłączać takie efekty w klasach, w których nadmiar podniecenia prowadzi do podbiegania do tablicy, walenia w nią, pisków, … jednym słowem, rozwałki na całego. Za dużo uciechy (czytaj: bodźców), to niezdrowo.

W ramach przygotowań do Halloween zrobiliśmy też wystawę z naszego zadania domowego – pięknie pokolorowanych według cyferek obrazków. Efekty tej pracy można zobaczyć na końcu wpisu. Dzieciom bardzo podobało się takie zadanie, więc jak ktoś chce miło z dzieckiem spędzić czas, to polecam zajrzeć na stronę Color It by Numbers – jest tam mnóstwo kolorowanek do wydrukowania; można też kolorować wirtualnymi farbkami online. Z drugiej strony można policzyć na zdjęciu jak wielu uczniów zadania domowego nie zrobiła – ponad połowa w niektórych klasach. Hmmm, nie wiem co o tym myśleć.

No, ale najważniejszym zadaniem na dzisiejszej lekcji było zrobienie obrotowej tarczy z kolorami (Colour Wheel). Kolejne kroki co i jak zrobić przygotowałam jako slajdy prezentacji PPT żeby dzieci z jednej strony słuchały poleceń w języku angielskim, z drugiej zaś widziały mnie jak wykonuję zadanie na żywo, a jak się zgubią miały możliwość zerknięcia na ekran i zrozumienia poprzez obrazki. Dokumentowanie zdjęciami kolejnych etapów jest bardzo przydatne przy zadaniach, przy których nie mam możliwości „cofnięcia się” i pokazania raz jeszcze co zrobić, np. raz wyciętego obrazka nie mogę ponownie wyciąć. Zadanie robię w trzech klasach, więc muszę mieć „prefabrykaty” na trzech etapach: na początku, w środku i produkt finalny.

Nasze Colour Wheels zostają na razie w klasie, bo w przyszłym tygodniu będą nam potrzebne do ćwiczeń: dzieci będą sobie nawzajem pokazywać na tarczy kolory i pytać o nie.

A tak na marginesie refleksja. Podręczniki mają być tanie, najlepiej darmowe. W rezultacie są coraz uboższe w strony typu craft (zrób coś ładnego). Nawet jeśli takowe są, to są drukowane w czerni i bieli lub na tańszym (cienkim) papierze i dzieci często muszą takie zadania kolorować, ozdabiać, czy tak jak dzisiaj, podklejać. Wszystko to niestety zabiera czas na lekcji, który moglibyśmy wykorzystać „bardziej językowo”. Dorosły wzrusza ramionami „Phi, a co to za problem podkleić?”, każdy kto pracuje z dziećmi wie jaki to koszmar: połowa robi OK, inni smarują klejem, nie kładą na brystol, ale wycinają mokre, inni położyli, a teraz nożyczkami próbują przecinać tylko jedną kartkę, itp, itd.

Druga refleksja, a właściwie pytanie jest następujące: w Anglii w każdym papierniczym są takie małe ćwieki z rozginanymi nóżkami (brads) do spinania elementów, które mają się kręcić. Po dzisiejszym uszczupleniu moich osobistych zapasów, pytam: pod jaką nazwą i gdzie można je kupić w Polsce? Niekoniecznie takie ładne kolorowe jak na stronie Creative Crafting World. Masz odpowiedź, napisz w komentarzu, please.