Nie wiem co dzisiaj wisiało w powietrzu, ale w szkole było dziś jak w ulu przed rójką. Może to te temperatury, może zwrotnikowe wiatry, może burzowe ciśnienie, może perspektywa czterech dni wolnych… W każdym razie te trzy lekcje mnie dziś totalnie wykończyły, choć tak naprawdę edukacyjnie były całkiem udane.

A jak się belfer odstresowuje po męczącym dniu? Ja na przykład przeglądam książki kucharskie, oglądam filmiki o gotowaniu na YouTube, a potem (jak już humor mi się poprawi) piekę. Dzień ciężki, to i antidotum musiało być ciężkiego kalibru … Magic Custard Cake. Magiczny, bo w kilka minut robi się jedno ciasto, a wygląda jakby miał trzy odrębne warstwy. Pachnie obłędnie wanilią i masłem. A smakuje jak skrzyżowanie crème brûlée z budyniem i biszkopcikiem. Yum!  Oczywiście przepis można znaleźć i po polsku, ale ja uwielbiam azjatycką estetykę Kitchen Tigress i czasami zaglądam na jej bloga i kanał YouTube. Dla wielbicieli jajecznego kremu custard w wersji cake przepis i wideo TU. Jeśli o mnie chodzi to ciasto i herbatka zadziałały. Niedawno na Pinterest nawet znalazłam dla swojego zachowania dobre usprawiedliwienie:

Dziś taki kulinarny wstęp, bo my dziś na lekcji też cały czas o jedzeniu. Uczyliśmy się jak powiedzieć, że coś lubimy (I like) a czegoś nie lubimy (I don’t like). Na zdjęciu poniżej 1a pokazuje na specjalnych „buźkowych” wskaźnikach, jak bardzo lubi pizzę.

Dowiedzieliśmy się też co lubi Holly (pizza, apples, ice cream), a czego nie (sandwiches). W tabelce zaznaczyliśmy krzyżykiem (cross) i „ptaszkiem” (tick) co my lubimy, a potem o to samo zapytaliśmy kolegę / koleżankę. To znaczy, gwoli ścisłości, niektórzy zapytali, a niektórzy odrysowali to co on/ona umieścił/a w swojej tabelce). Poniżej 1c w akcji.

Trochę to zadanie jest, jak dla mnie, bez sensu, bo wszyskie rzeczy do jedzenia, które autorzy Treetops 1 umieścili w tym rozdziale są powszechnie przez dzieci lubiane. Mało kto nie lubi lodów, bananów, czy kanapeczek, więc niemal wszyskie dzieci miały w tabelce same „ptaszki”, więc jaki jest sens pytać??? Jakiż jest information gap w tym zadaniu? Pamiętam rozdział z tą samą grupą leksykalno-gramatyczną w starym poczciwym Chatterbox, gdzie dzieci musiały się zdecydować, co umieszczą na swojej pizzy. Obrzydzenie na twarzy, kiedy mówiły I don’t like olives. I don’t like onions. I don’t like salami. I don’t like ketchup. oraz najgorsze z najgorszych, I don’t like prawns (krewetki), było autentyczne. Oprócz Yum! (mniam, pycha) sytuacja wymusiła także wprowadzenie przeze mnie Yuck! (fuj!), które dzieci z upodobaniem od tego momentu używały przy każdej okazji: Homework? Yuck!

Wracając do lekcji, po zrobieniu ćwiczenia 1 z podręcznika (str. 60), poszliśmy do budki z lodami Holly i Bud’a i poznaliśmy słówko favourite (ulubiony) oraz kilka nowych smaków lodów. Do już znanych chocolate, banana, strawberry, dodaliśmy vanilla, peach (brzoskwiniowy), lemon (cytrynowy), cookie, pistachio. Ponieważ dzieci bananas, apples, oranges, strawberries poznały w liczbie mnogiej musiałam im wyjaśnić w prosty sposób jak można utworzyć „smak” (czyli w naszym, dorosłym języku, przymiotnik), np. bananowy, od znanych im słów.

What’s your favourite ice cream? recytowaliśmy w rytmiczance (chant), a potem dzieci rysowały i odpowiadały na to samo pytanie. Na nic się nie zdało ograniczenie: Only four scoops (tylko cztery gałki)! Mam szczere wątpliwości czy drobniutka Wiktoria z 1c dałaby radę zjeść takiego wielkiego loda jakiego narysowała, no ale może znowu nie doceniam swoich uczniów 😉

Cały zeszły tydzień zadręczałam 😉 rodzinę konsumpcją lodów, bo potrzebne mi były na dzisiejszą lekcję pomoce dydaktyczne w postaci kubeczków po lodach z angielskimi napisami. Jak już zgromadziłam i dołączyłam do kolekcji plastikowych jabłek, bananów, kartoników po soczkach etc., to cały worek przez nieuwagę zostawiłam w korytarzu w domu. No cóż, nie należę do nauczycieli, którzy do szkoły czy na uczelnię przychodzą z jedną małą torebeczką i cieniutką teczuszką. Ja mam ich często kilka. I chociaż, gdybym musiała, to do poprowadzenia wykładu wystarczyłby mi smartfon, to jednak uczenie małych dzieci wyłącznie z pomocą kredy, tablicy czy nawet komputera jest bardzo trudne. Jak bardzo potrzebują one konkretu; potrzebują zobaczyć, dotknąć, posmakować czy powąchać (jak choćby prawdziwą pizzę w zeszłym tygodniu) niech świadczy fakt, że pewien „Mikołajek” narysowawszy dziś swojego ulubionego loda nabrał na niego takiej ochoty, że go wyciął i zaczął lizać (o czym mi oczywiście natychmiast doniosło trzech „życzliwych”).

I jeszcze jedna obserwacja z dzisiejszego dnia. W każdej klasie mówię niby to samo; ważne rzeczy powtarzam dwu czy trzykrotnie; wyjaśniam i sprawdzam, czy dzieci zrozumiały i zapamiętały, a jednak potem się okazuje, że w trzech klasach tylko kilkoro dzieci pamietało o tym, że same chciały dziś rozegrać kolejną rundkę Bingo i, że same zadeklarowały się, że zrobią plansze do grania. Tydzień to jednak szmat czasu, zapał zdążył ostygnąć i po deklaracjach nie został nawet ślad. Wiedząc, że tak może się właśnie stać skserowałam zawczasu dla dzieci po dwie puste plansze na których mogły szybko narysować ołówkiem swoje obrazki, ale tym bardziej dziękuję tym nielicznym, które pamiętały, a w szczególności Anecie, Karolinie i Wiktorii. Bravo girls!

Na koniec lekcji w 1b śpiewaliśmy Happy Birthday dear Milenka i dostaliśmy po cukierku od wczorajszej solenizantki. W 1c pyszne owoce dostałam tylko ja, bo główne uroczystości były przewidziane później. Thanks a lot, Caroline!!!

Zadanie domowe znajdziecie Państwo (i dzieci) zaznaczone pieczątką w zeszcycie ćwiczeń na str. 48 (zad. 1 i 2).

Jutro Corpus Christi, lekcji nie ma. Tym, którzy od czwartku do niedzieli mają wolne życzę miłego długiego weekendu; dla tych, którzy tak jak ja, po Bożym Ciele do pracy wrócić muszą, życzenia dobrego odpoczynku chociaż jutro.