Dziś na lekcję przyszła a Very Important Person, Bardzo Ważna Osoba. Zgadnijcie kto to taki:

Two long ears.
A round face.
A big belly.
Four legs.
A basket full of eggs.
That’s my… 

Tak. Tak. To Easter Bunny. Zajączek Wielkanocny. Nie mylić ze zwykłym zającem (rabbit).

Na początek dowiedzieliśmy się o bardzo ważnej angielskiej tradycji wielkanocnej: Egg Hunt czyli szukaniu schowanych przez Zajączka (czekoladowych, mniam!) jajek. W przyszłym roku pewnie sami ruszymy na takie polowanie, a w tym roku poczytaliśmy jak to robił mały piesek o imieniu Spot. Książka Eric’a Hill’a Spot’s First Easter to już klasyka literatury dziecięcej.

Komu mało po jednym czytaniu, niech posłucha i obejrzy, jak książkę czyta Heidi.

Strasznie chcieliśmy, żeby i nam przyniósł Easter eggs, więc w ultra szybkim tempie powołaliśmy do życia dwadzieścia kilka klasowych Zajączków. Posłuchaliśmy jakie kolory kryją się pod jaką cyfrą,

One – yellow
Two – blue
Three – orange
Four – black
Five – pink
Six – brown
Seven – green
Eight – red
Nine – grey
Ten – white

a potem odpowiednio pokolorowaliśmy obrazek. Jak skończyliśmy to  odpowiedzieliśmy na bardzo trudne pytanie: Ile jest na obrazku jajek? (Ja doliczyłam się 55). Czy wystarczy dla wszystkich dzieci w klasie choć po jednym? Strasznie skomplikowana matematyka 😉

A na koniec uprosiliśmy Zajączka o more, more eggs, tym oto wierszykiem:

Two long ears.
Four strong legs.
Hop, hop, hop.
Bring us eggs.

Easter Bunny, Easter Bunny.
Hop, hop, hop.
Easter Bunny, Easter Bunny.
Please, don ‚t stop.

Tekst rytmiczanki przedstawiony obrazkowo bardzo nam pomógł, więc praktycznie już po dwóch powtórzeniach większość dzieci potrafiło powiedzieć z pamięci kluczowe frazy.  Lub przynajmniej sprawnie pokazywać uszy, mocne łapki i skakać hop, hop, hop. 🙂 A teraz umowa: You say the chant once, you get one egg. Two, you get two. Three, you get three. Ok?  Brawo. Zdołaliśmy ładnie powiedzieć wierszyk trzy razy, a zatem należy się po trzy jajka na głowę. „Psze pani, a można je zjeść?” „Yes, of course!” Happy Easter! 

PS. A dlaczego nie wykorzystałam materiałów wielkanocnych z podręcznika Treetops 1? Bo robi się w nich kartkę wielkanocną techniką, którą już dwukrotnie wykorzystywaliśmy przy okazji Bożego Narodzenia – odrysowywanie rączek. Trzeci raz nie chciałam, bo dzieci na pewno by zaprotestowały. A piosenka dołączona do rozdziału jest moim zdaniem za trudna żeby się ją nauczyć w trakcie 2-3 powtórzeń na jednej lekcji. Gdybyśmy już poznali części ciała (face, mouth, ears), to pewnie byłoby łatwiej. Zdecydowałam więc, że wykorzystałam piosenkę tylko jako tło muzyczne w trakcie kolorowania. Jak zwykle niektórym dzieciom się podobała, a inne miały dosyć już po jednym odtworzeniu. Stara prawda: nie da się dogodzić wszystkim…